Օրենք գրելուց հեռու ՀՀԿ-ական պատգամավորներն իրենք չեն ցանկանալու լինել նոր ԱԺ-ում

Ռեյտինգային համամասնական ընտրակարգով  քվեարկությանը մասնակցող անհատը  պետք է  կարողանա  նաև կուսակցության օգտին համապատասխան  քվե  ապահովել, այլապես շատ հնարավոր է, որ առանձին պատգամավորը ստանա 10 հազար ձայն, բայց կուսակցությունը չունենա համապատասխան  ձայն, նա չկարողանա մտնել   խորհրդարան: Այս մասին Times.am -ի հետ զրույցում ասաց ԱԺ պետաիրավական հանձնաժողովի նախագահ Հովհաննես Սահակյանը:

-Սա չի՞ հանգեցնի ներկուսակցական գործարքի, երբ նորից Աժ-ում կհայտնվեն  նրանք, որոնք հեռու են օրենսդիր աշխատանքից,  բայց կուսակցության օգտին կարողանում են ձայներ ապահովել:

-Ես, պարոն Շարմազանովը, մեր լոռեցի մյուս ընկերները գնալու ենք և մեր ընտրատեղամասերում աշխատանք տանենք, նաև ժողովրդի հետ, որ համապատասխան ձայներ բերենք կուսակցության օգտին: Քաղաքական թիմի յուրաքանչյուր անդամ աշխատանք պիտի կատարի իր թիմի համար, ինչը կբերի առավել լեգիտիմություն, վերահսկողություն  և  որևէ  ընտրախախտում մեր թիմի մեջ գրեթե կբացառվի:

-Որակական փոփոխություն կլինի ՀՀԿ խմբակցությունում:

-ՀՀԿ խմբակցությունում կարծես թե արդեն իսկ կա որակական փոփոխություն:

-Բայց մենք գիտենք չէ՞, որ կան  մարդիկ, որոնք հեռու են օրենսդիր գործունեությունից, որ նրանց կրթա-ինտելեկտուալ  ցենզը  վնասում է  կուսակցության վարկին:

-Այստեղ ես միշտ մի օրինակ եմ բերում. եթե 90-ականներին  «Նիվա»-ով կարմիր լույսի տակով անցնելը «լավ տղու»  սոցիալական  դերակատարում  ուներ,  աստիճանաբար դա փոխվեց և  այսօր ամոթ է կարմիր լույսի տակով անցնելը, առանց ամրագոտիների մեքենա  վարելը, այսինքն՝ հասարակական ընկալման մեջ եկել ենք սրան: Հիմա Աժ-ում այդ կանոնակարգ-օրենքը, երբ պատրաստ լինի, ինքնին ենթադրելու է,  որ պետք է լինեն այնպիսի մարդիկ, որոնք պետք է զբաղվեն բուն օրենսդիր գործունեությամբ. եթե սահմանենք  լիագումար նիստի այնպիսի ժամանակացույց,  ըստ որի  նիստը չի ավարտվի՝  մինչև  չսպառվի օրակարգը, և հնարավոր է ամեն շաբաթ նիստ անենք՝ երկուշաբթիից  ուրբաթ, ես չեմ կարծում, թե մեր զբաղված այն գործընկերները, որ չեն ուզում  օրենք գրել,  ցանկություն կունենան լինել ԱԺ-ում: Մյուս կողմից՝ ժողովուրդը մեծամասնական ընտրակարգով  ընտրություններին մասնակցող պատգամավորին ավելի շատ ձայն է տալիս, քան կուսակցությանը,  նա ընտրում  է իր  պատգամավորին,  սրա հետ էլ պիտի հաշվի նստենք:

-Չե՞ք կարծում, որ պետք է փոխել  հասարակության մեջ  ամրացած ընկալումը, որ բարեգործ լինել դեռևս չի նշանակում լինել նաև լավ օրենսդիր: Մենք պետք է կրթենք հասարակությանը, այլ  բանի սովորեցնենք, ոչ թե արդարացումներ գտնենք:

-Դրան պետք է աստիճանաբար գալ, դրա համար պայմաններ պետք է ստեղծել, առավոտից երեկո օրենսդրական աշխատանքի ռեժիմ. եթե ՀՀԿ-ն ունենալու է ավելի քիչ թվով պատգամավոր, բնականաբար, յուրաքանչյուրի վրա ավելի շատ պարտականություն է դրվելու, այս դեպքում դու էլ ես ընտրության առջև կանգնում:

-Խորհրդարանական համակարգի տրամաբանությունից ելնելով ներկուսակցական խստացումներ պիտի որ լինեն, սպասե՞լ:

-Ամեն ինչ գնում է նրան, որ ունենանք խորհրդարանական կառավարման ձևին հարիր պառլամենտ, քաղաքական մարմին, քանի որ  ԱԺ-ի վրա դրվելիք գործառույթները  քաղաքական են, այն է՝  անպայման աշխատանք հանձնաժողովներում, սահմանադրական մարմիններում, ինչը ենթադրում է՝ մեկ պատգամավորը և հանձնաժողովներում  պիտի աշխատի, և միջազգային կառույցներում, պետք է կարողանա նաև օրենքի նախագծերի շուրջ տեսակետ հայտնել: Այստեղ պայքարը լինելու է քաղաքական: Մի ցայտուն օրինակ՝ երբ եռյակ կամ քառյակ կար, ՀՀԿ-ն թեև ուներ քաղաքական մեծամասնություն, բայց մի տեսակ լավ չէր, հարիր չէ միայն քվեարկությամբ օրենք անցկացնելը, ուստի սկսեցինք ակտիվ խոսել:  Եվ այսօր  խորհրդարանում մեկ նստաշրջանի ընթացքում 5-6 նախագիծ է անցնում,  որովհետև այլևս միայն քվեարկությամբ օրենք անցկացնելը հասարակության կողմից չի ընկալվում, պետք է փաստարկներ, հակափաստարկներ  բերել, ուստի փորձում ենք նաև այդ բալանսը պահել:

Մարիամ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆ