Նա մնաց ազնիվ մարդ, որովհետև նրա ազնվությունը փորձության չենթարկվեց

Նա մնաց ազնիվ մարդ, որովհետև նրա ազնվությունը փորձության չենթարկվեց

Տիմ ընտրություններից դեռ մեկ ամիս էլ չի անցել, բայց արդեն սկսում ենք քաղել առաջին պտուղները:

Արարատի մարզի Նոր Կյանք գյուղի նորընտիր ղեկավարն ընտրություններին մասնակցել էր իբր նոր գաղափարներով, նոր մոտեցումներով: Բնականաբար բոլորս ուրախացանք, բոլորս ոգևորվեցինք ու որքան էլ ցանկանում էինք ավելի լավ, ստացվեց ինչպես միշտ:

Պարզվեց, որ այդ նոր մոտեցումների առանցքը մանկապարտեզի հին տնօրենին նորով փոխարինելու անհրաժեշտությունն է: Ամենատարօրինակն այն է, որ մեր նորընտիրը չի դժգոհում հին տնօրենի աշխատանքից, պարզապես ցանկանում է ազատել, քանի որ կարգն է այդպես, քանի որ այդպես վարվում են ուրիշները, քանի որ մի տեղ կարդացել է, որ ընտրվելուց հետո պետք է բերես քո թիմին: Քանի որ նախընտրական ծրագրերի իրականացման համար անհրաժեշտ է մանկապարտեզի նոր տնօրեն: Ու արդյունքում նա վարվում է ճիշտ այնպես, ինչպես վարվել են նրանք, որոնց ինքը քննադատում է: 

Իսկ ես՝ շարքային գյուղացիս, երբ լսելով երիտասարդ թեկնածուի խոսքը, ուրախացել ու ոգևորվել էի նոր սերնդի առաջխաղացմամբ, նոր որակներ դավանողների ձեռքբերումներով, հիմա ինքս ինձ հարց եմ տալիս. Ի՞նչով է տարբերվում սույն երիտասարդը իր նախորդներից, նրանցից, որոնց քննադատում էր: Կամ այդ ի՞նչ ծրագրեր են, որոնց իրականացնմանը խանգարում է մանկապարտեզի տնօրենը: Դե եթե հարցերի լուծումը կախված է մանկապարտեզի տնօրենից, էլ ու՞մ է պետք գյուղապետը: 

Սակայն իրականում խնդիրը մանկապարտեզի տնօրենը չէ, ոչ էլ երիտասարդ գյուղապետը: Խնդիրն այն է, որ մենք դեռևս պատրաստ չենք մեր իսկ հայտարարած նոր մոտեցումների իրագործմանը, քանի որ ըստ էության այդ նոր մոտեցումները չենք էլ կրում: Մենք միայն սերտել ենք մի քանի քաղաքագիտական մտքեր, կարդացել մի քանի գրքեր, տեսել մի քանի ֆիլմեր ու վերջ: Ու մեզ թվում է, որ արդեն մեր ու այլոց մեջ կա անջրպետ, որ միայն մենք կարող ենք երկիրը երկիր դարձնել, որը մինչև մեր ընտրվելը երկիր չէր: 

Եթե այդ նոր մոտեցումները արմատացած լինեին, ապա հարգելի երիտասարդ գուղապետը հավանաբար կգիտակցեր, որ ինքը կոչված է զբաղվելու բացառապես գյուղում առկա խնդիրներով, որ ինքը քաղաքական դեմք չէ, որ ինքը կոչված չէ ի կատար ածելու ազգային իղձերը, որ իրեն ընտրել են սոսկ որպես միջոց գյուղացու հոգսը թեթևացնելու, պայմանները բարելավելու համար ու այլ ծրագրեր որևէ մեկն իրենից չի ակնկալում: 

Իսկ ծրագրերի իրականացմանը հաստատ մանկապարտեզի տնօրենը չի կարող խանգարել: Ավելին, այդ նույն մանկապարտեզի տնօրենը նույնպես պետք է մտնի այն անձանց ցուցակում, որոնց պայմանները բարելավվելուն կոչված է գյուղապետը, նույնիսկ եթե այդ տնօրենը աշխատել է հակառակորդի օգտին: Ու եթե նորի ընտրվելով, գյուղում պետք է գործազուրկների թիվը մեկով էլ ավելանար, ապա էլ ի՞նչ իմաստ ուներ առհասարակ փոփոխությունը: 

Եթե մի պահ փորձենք կտրվել այդ նախընտրական ծրագրերի իրականացում, ամպագոռգոռ հայտարարությունից, ապա պատկերը շատ ավելի առօրեական կդառնա ու կտեսնենք, որ մանկապարտեզի ներկայիս տնօրենն իրոք խանգարում է: Իսկ պատկերը մոտավորապես հետևյալն է. «Ախպեր, դե վիզ կդնենք դու կընտրվես գյուղապետ, մեր թիմից էս ինչին էլ կնշանակես մանկապարտեզի տնօրեն, ընթացքում էլ կերևա ում, որտեղ տեղավորես»: 

Ի դեպ սա ենթադություն չի, սա բառացիորեն խոստովանում է նորընտիր գյուղապետը, ասելով, որ իր թիմից պետք է մարդ նշանակի: Այս առումով նա ազնիվ է: Միայն հարց է ծագում, եթե ընտրվելուց հետո պետք է շարունակվեն հին ավանդույթները, էլ ի՞նչի ենք հին ավանդույթներին տալիս նոր անուններ: Եթե պետք է այլոց քննադատենք ու աշխատենք ճիշտ իրենց պես, ավելի ազնիվ չի՞ լինի ուղղակի ասել, որ ախպեր, ինչ արել լավ ես արել, բայց թող մի քիչ էլ ես անեմ: 

Թող որևէ տպավորություն չստեղծվի, որ կենտրոնացել եմ այս երիտասարդի վրա: Պարզապես այդ մի դեպքը արտացոլում է մեր դաշտի իրական պատկերը: Պարզապես երևույթն է տգեղ: Պարզապես ցավալի է, երբ խոսքն ու գործը տարբերվում են իրարից: Պարզապես ընտրությունների պետք չէ գնալ տյունինգ արած 06-ով ու այն փորձել անցկացնել Mersedec-ի տեղ: Ավելի լավ է անկեղծ ասել, որ մեր ունեցած չունեցածը հենց այս 06-է, ուզում եք ուզեք, չեք ուզում մի ուզեք: 

Շատ հուսահատեցնող է, որ հրապարակավ դատապարտում ես մարդկանց իրավունքների ոտնահարումը ու չանցած մեկ ամիս, վերածվում իրավունքներ ոտնահարողի: Գոնե մի երկու տարի անցներ, կասեինք, դե մարդուն պաշտոնը փոխեց: Իսկ մեկ ամսում փոխվել հնարավոր չէ: Դա նշանակում է, որ դու հենց այդպիսինն էլ եղել ես: Դա նշանակում է, որ մեր գրեթե ողջ քաղաքական դաշտը ջրի երկու կաթիլի պես նման է իրար: Կա միայն մի շատ չինչին տարբերություն, այնքան փոքրիկ, որ նույնիսկ չարժե այդ մանրուքի վրա ուշադրություն դարձնել: Տարբերությունն այն է, որ մի մասը իշխանության է, մյուսն էլ ուզում է գալ իշխանության:

Ակամա հիշեցի Ֆաուստի հետևյալ հատվածը.

Միևնույնն է այն ես՝ ինչ կաս
Թեկուզ գլխիդ կեղծամ դնես բազմագանգուր,
Կամ հասակդ կրկնապատկես,
Դարձյալ կզգաս, որ նույնն ես դու, մի տանջվիր զուր:

P.S.

Հետաքրքիր է, իսկ ի՞նչ կլիներ Վանաձորում, եթե այնտեղ հաղթանակի հասներ միացյալ թեկնածուն, բայց ինչպես Դրայզերի «Հանճարում» է ասված, Յուջին Վիտլան մնաց ազնիվ մարդ, որովհետև նրա ազնվությունը փորձության չենթարկվեց:

Արմեն ՄԱՐՏՈՒՆԻ

Հետևեք մեզ նաև Telegram-ում