Հայաստանն Իրանի համար ունի հրապուրիչ կողմեր, ինչն այսօր չունի Թուրքիան և Ադրբեջանը
Նմանատիպ
Իրանի նկատմամբ կիրառված պատժամիջոցների վերացումը որոշակի հնարավորություններ է ստեղծում Հայաստանի համար, բայց պետք է դրանք կարողանալ ռեալիզացնել: Այստեղ կարևոր են Մեղրիի ՀԷԿ-ի շինարարական աշխատանքների վերսկսումը, Հայաստանի տարածքում նավթավերամշակման գործարանի հիմնումը, Հայաստան-Իրան երկաթգծի կառուցումը: Այսօր «Իրան. պատժամիջոցների վերացումն ու տարածաշրջանային զարգացումները» թեմայով քննարկմանը նկատեց տնտեսագետ Աշոտ Թավադյանը՝ շեշտելով, որ հեշտ իրագործելի է Մեղրիի ՀԷԿ-ի ծրագիրը:
Ըստ տնտեսագետի՝ Հայաստանը կարող է Իրան արտահանել առաջին հերթին իր ծառայությունները, գյուղատնտեսական արտադրանք, երկու երկրների միջև պետք է զարգանա նաև բանկային համագործակցությունը:
Քննարկմանը ներկա Երևանի պետական համալսարանի արևելագիտության ֆակուլտետի իրանագիտության ամբիոնի վարիչ Վարդան Ոսկանյանը հակադարձեց՝ նավթամշակման գործարանի կառուցման ծրագիրը «կորցրել է իր ուժը» կամ կարևորությունը Իրանի համար. ժամանակին Իրանն այն դիտարկում էր պատերազմական իրադրությունում ապահովող միջոցով, իսկ եթե պատժամիջոցները հանվում են, նման կարիք այլևս չկա: Իսկ մյուս ծրագրերի մասով կա երկկողմ շահագրգռվածություն և, մասնավորապես, Հայաստանը Իրանի համար իր կարևորությունը չի կորցրել, ավելին՝ ստեղծվել են նպաստավոր գործոններ:
«Առաջին՝ Թուրքիայում տեղի ունեցող պայթյունների և պայթեցումների հետևանքով այդ երկիրը դառնում է անվստահելի միջազգային կոմունիկացիոն ուղիների համար: Այսինքն՝ այս առումով մրցակից չէ: Երկրորդ՝ Ադրբեջանը, որը Իրանին հարևան լինելով կարող է միջանցք լինել Իրանի համար դեպի Եվրոպա, բայց այստեղ էլ կան հսկայական բարդ լուծելի խնդիրներ: Իսկ Հայաստանը հրապուրիչ մի շատ կողմեր ունի՝ 1. անվտանգ տարածք, 2. երկու պետությունների միջև գոյություն ունեն բարձր մակարդակի քաղաքական հարաբերություններ, երկրների ներսում առկա է փոխադարձ դրական ընկալում, 3. աշխարհագրական առումով Հայաստանն ամենակարճ ուղին է՝ Պարսից ծոցը կապելու Սև ծովին»,-մանրամասնեց Վարդան Ոսկանյանը:
Այս համատեքստում վերջինը հորդորեց չգերագնահատել հարևան Ադրբեջանի հնարավորությունները և թերագնահատել ՀՀ-ի կարողությունները՝ հիշեցնելով, որ Կազվին-Ռեշտ-Աստարա երկաթգծի կառուցման ծրագիրն իր վերջնագծին չի հասել:
Իր հերթին իրանագետ Գոհար Իսկանդարյանը նախ հիշեցրեց, որ Իրանի նկատմամբ վերացվելու են միայն միջուկային ծրագրի հետ կապված պատժամիջոցները՝ հավելելով, որ թե՛ ԱՄՆ-ում, թե՛ Իրանում դարի պայմանագրի վերաբերյալ քննարկումները են ընթանում, ուստի դեռևս վաղ է խոսել արդյունքների մասին: Ինչ վերաբերում է Հայաստանի հնարավորություններին, ապա ըստ նրա, Իրան- Հայաստան տնտեսական հարաբերությունների հարթությունում հաջողություն չի գրանցվի, եթե խաղի մեջ չմտնի Վրաստանը: Այսինքն՝ այդ կարևոր ծրագրերը, նախաձեռնությունները պատի են հանդիպելու: Սրա հետ համաձայն է տնտեսագետ Աշոտ Թավադյանը.
«Անշուշտ, ամենագլխավոր ծրագիրը հայ-իրանական երկաթգիծն է, որը ձեռնտու է բոլոր կողմերին, սակայն պետք է հասկանանք, որ առանց Վրաստանի անմիջական մասնակցության հնարավոր չէ այդ ծրագիրը կյանքի կոչել»:
Հետևեք մեզ նաև Telegram-ում