Դղյակ

Դղյակ

Լիներ քարաշեն մի դղյակ
Իսկ դու ներսում դիցուհի
Ես էլ լինեի շրջող մի ասպետ
Որ այս կողմերում չէի եղել։

Ու դղյակում քո այդ շքեղ
Վազվզեր մի սև կատու
Չար մարդիկ էլ չամաչեին
Չարությունից իրենց ազդու։

Թող որ կախվեր տանիքներին ամեն օր
Արծաթ լուսին
և ինչպես չքնաղ մի երազ կլինեի միայն քեզնով արբած
Գիշերներով կերգեի ես քեզ սիրելիս

Կսահեր մի օր լիալուսին
Ու կկանգներ քո տանիքին
Երազիդ մեջ երգը կլսեիր
Թափառական ասպետի

Խավար հագած դղյակում ձեր
Կպտտվեի ողջ գիշեր
Սև կատուն էլ իր մռռոցով
Մինչ լուսաբաց ինձ կուղեկցեր

Թող որ կախվեր տանիքներին ամեն օր
Արծաթ լուսին
և ինչպես չքնաղ մի երազ կլինեի միայն քեզնով արբած
Գիշերներով կերգեի ես քեզ

Պատուհանից դուրս կնայեիր
Ու քո մեջ մի բան կփոխվեր
Գուցե սիրեիր դու այն ասպետին
Որ քեզ համար է միշտ երգել

Նույն այդ գիշեր քեզ կտանեի
Հեռու հեռու չար մարդկանցից
Սև կատվին էլ ամուր գրկած
Կհեռանայինք շքեղ դղյակից

Ինչքան լուռ է գիշերն այս պաղ փողոցում
Միայն նա գնացքից ուշացած մի անցորդ
Սուլում է մեր երգը շատ ծանոթ
Սև կատուն էլ մռռում է կողքից

Ինչքան լուռ է գիշերն այս պաղ փողոցում
Ինչքան լուռ է գիշերն այս պաղ փողոցում
Ինչքան լուռ է գիշերն այս պաղ փողոցում։

Բամբիռ խմբի նոր սերնդի (Բամբիռ 2) համանուն ալբոմից է

Հետևեք մեզ նաև Telegram-ում