«Հայոց աշխարհն» անդրադարձել է Գորիսում տեղի ունեցած սպանությանն ու մեկնաբանել. «Ցանկացած պարագայում, որքան էլ որ դա դառը հնչի, պետք է նկատել, որ վաղ թե ուշ Գորիսում կամ Սյունիքի մարզում նման մի ողբերգական դեպք լինելու էր: Տեղի էր ունենալու՝ հաշվի առնելով, թե հատկապես ինչ նկարագրի ու խառնվածքի տեր անձնավորության է վստահված Սյունիքի մարզպետի պաշտոնը: Անցած տարիներին մեկ անգամ չէ, որ Սուրեն Խաչատրյանի ու նրա տարբեր ազգականների, նաեւ թիկնապահի անունները հոլովվել են՝ կապված ամենատարբեր անօրինականություններին, տարբեր անձանց նկատմամբ բռնություն գործադրելուն առնչվող պատմությունների հետ: Հարկավ, շատերն են հիշում նաեւ գործարար կնոջ նկատմամբ հենց Սուրեն Խաչատրյանի հարձակումը՝ Երեւանի հյուրանոցներից մեկի նախասրահում: …Բայց այստեղ էականն այն է, որ Սուրեն Խաչատրյանը այդ պատմություններից յուրաքանչյուրի համար արդեն վաղուց պետք է առնվազն պաշտոնանկ արված լիներ: Սակայն ոչ՝ նա շարունակում էր պաշտոնավարել: Իսկ կանոնը, որ անպատժելիությունը հանգեցնում է ավելի մեծ հանցագործության, գործում է անվրեպ: Եվ գործեց: Սա՛ է բուն հարցը: Ախոռները մաքրել է պետք: Չափից ավելի մաքրելու բան է կուտակվել՝ այդ գործը դանդաղ անելու համար:
Այս ընթացքում անհաշիվ անգամ ասվել է, որ «բդեշխական» մենթալիտետով ու «զամաշկաներով» կերպարները պիտի տեղ չունենան պետական կառավարման համակարգում: Նմանների գոյությունը անարդյունավետ է դարձնում կառավարումը (առնվազն) եւ հարվածի տակ է դնում պետությունը, անվանարկում է պետական համակարգն ու զրոյացնում իշխանության վարկը քաղաքացիների աչքում: Կարելի է, իհարկե, եւ «բդեշխների» ու նմանօրինակ «իշխանիկների» ինչ-ինչ պաշտոնների նշանակել: Բայց այդ դեպքում հասարակությունն ու պետությունը պարբերաբար ցնցվելու են Գորիսում հունիսի 1-ին կատարվածի նման հանցագործություններից»:
