Մենք ակնակալում ենք մեր ցեղասպանության դատապարտում, բայց արդարացնո՞ւմ ենք Ստալինի հրեշությունները

Մենք ակնակալում ենք մեր ցեղասպանության դատապարտում, բայց արդարացնո՞ւմ ենք Ստալինի հրեշությունները

Սուրեն Սուրենյանցը ֆեյսբուքի իր էջում գրել է.

Ռուսից ավելի ռուսասեր

Մեր հասարակությունը շարունակում է ինձ ապշեցնել՝ իր կոնտրաստով, հակասականությամբ: Եվրոպական մտածողության կողքին տեսնում ենք այն, ինչը բնորոշ է սովետական մենթալիտետին, ապագայի մեր տեսլականը վար է սահում անցյալի կարծրատիպերի ծանրությունից:
Նոր կարծիք կարդացի, որում Հռոմի պապի երեկվա խոսքում դավադրության ու պրովոկացիայի էլեմենտներ էին տեսել: Ասում են՝ Պապը Հայոց ցեղասպանությունը հիշատակեց նաև ստալինականության հանցագործությունները դատապարտելու համատեքստում: Ասել է թե՝ Հռոմի պապը մեղադրվում է մեզ հակառուսականության հորձանուտ ներքաշելու համար:
Ապշած եմ:
Ի՞նչ է, մենք ակնակալում ենք մեր ցեղասպանության դատապարտում, բայց արդարացնո՞ւմ ենք Ստալինի հրեշությունները, որին զոհ գնացին նաև հազարավոր մեր հայրենակիցներ, անմեղ մարդիկ: Ի դեպ, Հռոմի պապն երեկ նաև հիշատակել է Հոլոքստը, արդյո՞ք դա պրովոկացիա էր հայ-գերմանական հարաբերությունների դեմ: Եթե՝ այո, ինչո՞ւ այդ մասին չենք ահազանգում:
Սակայն գանք ստալինականությանը ու Հայաստանում և Ռուսաստանում երեկվանից հնչող մտահոգություններին:
Ֆորմալ առուոմով՝ սա իսկական «արջի ծառայություն» է Ռուսատանին, որը, ինչքան գիտեմ, գոնե պաշտոնոպես ձերբազատվել է Ստալինի քաղաքական ժառանգությունից: Բայց մենք ռուսներից ավելի կաթոլիկ ենք ու ուզում ենք ասոցացնել, նույնացնել «Ռուսաստան» ու «Ստալին» բառերը:
Եթե նույնիսկ «Ռուսաստան» ու «Ստալին» բառերն ասոցավում են, ինչը խոստովանեմ՝ Պուտինի կառավարման տեսանելի հետևանքներից մեկն է, ապա իրեն հարգող որևէ պետություն պետք է կիլոմետրերով հեռու մնա այդպիսի Ռուսաստանից: Եթե ժողովրդավարության ու մարդու իրավունքների մասին նույնիսկ մոռանանք, ապա գոնե ազգային արժանապատվությունը մեջներս խոսի, Ղարաբաղի օտարումը հիշեք:
Եվ ամենակարևորը՝ անկախ պետությունը, առաջին հերթին, սպասարկում է իր շահերը՝ առաջնորդվելով ոչ թե «դարավոր բարեկամության» կեղծ դրությով, այլ պրագմատիկ պետական քաղաքականությամբ: Ի դեպ, նույն ռուսները վաղուց թքած ունեն իրենց իսկ սիրած «դարավոր բարեկամության» թեզի վրա ու առատորեն զինում են այն երկրին, ով պատերազմ է սանձազեծում «դարավոր բարեկամ» Հայաստանի դեմ: Իսկ մենք Երևանում նստած՝ մտածում ենք Հռոմի պապից ոնց պաշտպանենք ռուսական շահերը:

Հետևեք մեզ նաև Telegram-ում