«Աշխարհի ցավը քո մեջ…»

Աշխարհի ցավը քո մեջ,
Շրթիդ անունն աշխարհի,
Աշխարհ եկար, երբ արդեն
Փախել էր քունն աշխարհի,
Փոխվել էին խորք ու ձև,
Փոխվել էր հունն աշխարհի,
Եվ քո ոչ մի հարցումին
Նա չտվեց պատասխան,
Տուն չտվեց քո տան մեջ,
Չքանդվի տունն աշխարհի։
Դեռ շնչում ես, ու դարձյալ
Ամեն, ամեն ակնթարթ
Արձագանքում է քո մեջ
Ամեն մի կանչն աշխարհի։
Բայց ինքը քեզ չի լսում,
Սիրտ իմ, հույս էլ չունենաս,
Ինչքան կուզես հառաչիր,
Ինչքան կուզես որոտա,
Խուլ է ականջն աշխարհի։

Համո ՍԱՀՅԱՆ