Ուիլյամ Շեքսպիր «Սոնետ 8»

Ուիլյամ Շեքսպիր «Սոնետ 8»

Ինքդ մեղեդի՝ ինչո՞ւ ես նվագն ունկնդրում տրտում,
Իզո՜ւր եք մրցում. խինդը իր մեջ է վայելում թովչանք:
Ինչո՞ւ ես սիրում այն, ինչ թախիծ է ծնում քո սրտում,
Ինչո՜ւ ես այդպես սիրով ընդունում ձանձրությունն անկյանք:
Եթե քաղցրալուր հնչյուններն անույշ ներդաշնակության
Համերաշխորեն նախատում են քո լսելիքն անվերջ,
Հիշի՛ր, որ մեղմ է կորովը նրանց հանդիմանության,
Երբ խեղդում ես քո արժանիքները միայնության մեջ:
Նայիր, թե ինչպես մեկ լարը դարձած քաղցր ամուսին,
Ներդաշնակորեն ձայնակցում է մոր և զավակի հետ.
Քաղցր նվագով նա երջանիկ է դարձնում երկուսին,
Եվ երեքն այդժամ հնչում են որպես մի երգ քաղցրավետ:
Այդ երգը նրանց բազմաձայնությամբ մի հնչյուն է ջինջ
Եվ ասում է քեզ՝ մենաձայն մահով չես շահի ոչինչ:

Ուիլյամ ՇԵՔՍՊԻՐ

Հետևեք մեզ նաև Telegram-ում