Մենակություն

Շատ հաճախ ինձ թվում է,
Որ ես մենակ եմ
Հողագնդի վրա խակ:
Շատ հաճախ ինձ թվում է,
Որ ես օտար եմ,
Մի ասուպ եմ երկնքից պոկված,
Ջերմությունը հավերժ սպառած…
Հաճախ թվում է ինձ,
Որ ինձ դադարել է ինչ-որ բան թվալ:

Իմը չեն աչքերը որդուդ
Աչքերիդ մեջ շունչ կա,
Կա կյանք ու սեր կա,
Աչքերումդ՝ կրակ,
Երգ ու աղոթք կա…
Աչքերումդ՝ ուրիշի աչքեր՝
Օտարի աչքեր կան,
Որ չեն ծխում սեր…
Աչքերումդ փոքրիկ մանկան՝
Քո մանկան, աչքերն են, որ կան,
Որ իմը չեն բնավ…

Անի ՄՆԱՑԱԿԱՆՅԱՆ