Նոյի աղավնին

Ճախրում է ազատ ճերմակ աղավնին,
Եվ լողում ասես ամպերում լազուր,
Երկինքն է դողում նրա ճախրանքից,
Քնքուշ օրորը փարվում է լույսին:

Անթիվ հավքերը՝ ծառերին թառած,
Տրվել են նրա լուսե ճախրանքին,
Եվ չեն հասկանում՝ ինչո՞ւ միայն Նա՜
Կոչվում է “Նոյի ճերմակ աղավնի”:

Գագիկ ՓԱՐՎԱՆՅԱՆ