Ինչու էր գեղանկարիչ Հովհաննես Փիլոյանը մերժել Մինասին

Ինչու էր գեղանկարիչ Հովհաննես Փիլոյանը մերժել Մինասին

Օրերս «Նարեկացի» արվեստի միությունում բացված գեղանկարիչ Հովհաննես Փիլոյանի աշխատանքների անհատական ցուցահանդեսը հետաքրքրել էր ոչ միայն մասնագետներին, այլեւ արվեստասեր հասարակայնությանը: Պատճառը մեկն է՝ անվանի գեղանկարիչը կյանքի օրոք երբեք չի ունեցել անհատական ցուցադրություն: Նա 40 տարի դասավանդել է ներկայիս Հ. Կոջոյանի անվան կրթահամալիրում (նաեւ հանդես է եկել արվեստի պատմության մասին դասախոսություններով) եւ իրեն նվիրել սերունդ կրթելուն: Ցուցադրության նախաձեռնողը նկարչի դուստրն է՝ ճանաչված արվեստագետ, դարձյալ գեղանկարիչ Նանա Փիլոյանը:

«Առավոտի» հետ զրույցում տիկին Փիլոյանը հայտնեց, որ վաղուց էր որոշել գոնե մեկ անգամ ներկայացնել հոր աշխատանքները եւ այն իրականացրեց այսօր՝ Հովհաննես Փիլոյանի ծննդյան օրը: Իսկ հայրը կդառնար 82 տարեկան:

«Չգիտեմ ինչու, հայրս սիրահարված էր Սյունիքի գեղատեսիլ բնությանը: Հաճախ էր լինում Գորիսում՝ ստեղծելով իսկապես անզուգական էտյուդներ, որոնք ոչ միայն ինձ, այլեւ նրա գործընկերների համար իսկապես անկրկնելի կտավներ են: Հիշում եմ, մայրս հաճախ կատակում էր, ասելով՝ ախր բացի գորիսյան բնաշխարհից, ողջ Հայաստանն է «թաղված» նման գեղատեսիլ միջավայրում: Հայրս էլ, որի արմատները Վանից են, համբերատար, երեխայի միամտությամբ «դասախոսություն» էր կարդում, կարծես մորս «համոզելով», որ Գորիսի բնությունը ուրիշ է: Ի դեպ, 1950-ականների սկզբներին հայրս 5-րդ կուրսի ուսանող էր, երբ Երեւանի գեղարվեստաթատերական ինստիտուտի ռեկտոր Արա Սարգսյանի հորդորով նա բացեց իր՝ մինչ այս միակ անհատական ցուցահանդեսը:

Իսկ հետո ստացվեց այնպես, որ նա իրեն նվիրեց սաներին ու պարզապես ժամանակ չուներ զբաղվել իր կարիերայով», – հայտնեց մեր զրուցակիցը: Հետո էլ հավելեց. «Հորս սաները վաղուց գործունեություն են ծավալում աշխարհով մեկ եւ ամեն տարի նրա ծննդյան օրը յուրովի են շնորհավորում՝ ներկայացնելով իրենց եւ իրենց սաների ստեղծագործությունները: Տարբեր տարիների արտասահմանից ստացել եմ բազմաթիվ մեկնաբանություններ, օտարազգի նկարիչները գրում են, թե հայ գեղանկարչի արվեստի հիմքը նրա ազգի անցյալն ու ապագան են բնանկարի ժանրում: Հավելելով, որ այդ ստեղծագործություններն աչքի են ընկնում մոնումենտալ արտահայտչականությամբ ու դինամիկությամբ… Մեր տուն հաճախ էին այցելում գեղանկարի անվանի դեմքեր: Մայրս պատմում է, որ երբ Մինասը ցանկություն է հայտնել կտավին հանձնել հորս դիմանկարը, նա դժվարությամբ է համաձայնել, ասելով՝ տաղանդավոր նկարիչ ես, դիմանկարիս փոխարեն հերթական գլուխգործոցդ ստեղծիր… Մինասն էլ հումորով հակադարձել է՝ դա իմ գործն է, ինձ մի թելադրիր… Ես էլ քեզ չեմ հորդորում հանգիստ թողնել զանգեզուրյան բնաշխարհը…»:

ՍԱՄՎԵԼ ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ

Հետևեք մեզ նաև Telegram-ում