Նորից ոտքի, նորից առաջ

Բացվող օրվա, բացվող լույսի, բացվող հույսի թևով
Պոկվում ենք մենք տանջող նիրհից ամբողջ մի կյանք տևող:
Ճգնում ենք մենք շտկվել կրկին, շտկել շարքերը հոծ
Ու տեր կանգնել Դավթի նման լլկված երկրին հայոց

Սատար լինենք մեր սուրբ հողին,
Սատար մեր վեհ գործին,
Որ մեր հողից
Չար թշնամին
Պոկել մեզ չփորձի…

Նորից ոտքի, նորից առաջ, նորից հանուն Հայքի,
Հանուն հայոց միասնության, հանուն հայոց կամքի:
Հայեր,հայեր, նման պահեր, կամքի նման պոռթկում
Հազիվ թե կյանքը առջևում ընծայի մեր հոգուն:

Սատար լինենք մեր սուրբ հողին,
Սատար մեր վեհ գործին….

Քանի տասնյակ, քանի հարյուր, քանի, քանի դարեր,
Կանչում են մեզ հայոց մեծ տան մեծերը հանճարեղ:
Հիմա արդեն հանուն միակ ու Մայր Հայաստանի
Թող մեր նախնյաց արծիվ հոգին մեզ միշտ առաջ տանի:

Սատար լինենք մեր սուրբ հողին,
Սատար մեր վեհ գործին….

Յուրի Սահակյան