Ասեղնագործիր

Ասեղնագործիր մանկան անունը
կանաչ դաշտի մեջ
ու պսակազարդ դափնին մոտեցրու նրա մազերին:
Նրան տուր ծաղկի գեղեցկությունը,
ծաղկի անունը պահիր երկնքում,
ու ծաղկի նման հավիտենության ներսում սրբացիր:
Տուր նրան բառը,
որ զույգ ձեռքերով գրկելուց հետո միայն թոթովի,
ու քեզ ընծայի այն հրաշք բառը,
որ դու երազում ասեղնագործել ցանկացար մի պահ:

Ի՜նչ զնգուն ձայն է լցվել դաշտի մեջ,
ի՜նչ մանրիկ ծիծաղ,
շուրթերի խաղը տալիս է հիմա բազմաբեղուն օր,
իսկ դու կարող ես ընթացքը որսալ գույների խաղով.
ասել – կարմիրը շատ է կամակոր թռչունի ներսում,
ասել – կապույտը շատ է լեզվանի ջրերի ձեռքում,
ասել – ցորենը դեղնակտուց է ու շատ սիրելի,
իսկ սևը՝ լեռան հավիտենության նշանն է միայն:
Ասեղնագործիր մանկան շշուկը
քո դեմքի վրա,
ու ծառից խնդրիր՝ յոթերորդ ճյուղի պտուղը տա քեզ:

Աշոտ ԱՎԴԱԼՅԱՆ