ՀՀ ներկայացուցչի ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղար դառնալը հոգեբանական ազդեցություն կունենա մեր որոշ հարևանների վրա (տեսանյութ)

Ամերիկան մարտավարական առումով Մերձավոր Արևելքում իր խնդիրը գուցե լուծեց, բայց ռազմավարական առումով պայքարը տանուլ տվեց: Այս մասին Times.am-ի հետ զրույցում նկատեց «Նորավանք» գիտակրթական հիմնադրամի տնօրեն Գագիկ Հարությունյանը:

-Թեպետ Սիրիայի ճակատագրի հարցը դեռևս լուծված չէ, բայց ներկա դրությամբ կարելի է ասել, որ մարտավարական առումով Մերձավոր Արևելքում իր խնդիրը լուծեց ԱՄՆ-ը՝ կարողանալով ստեղծել քաոսային և անկայուն իրավիճակ, որն առաջին հերթին ուղղված էր Ռուսաստանի և Չինաստանի դեմ:

Սակայն հեռահար՝ ռազմավարական առումով ԱՄՆ-ը տանուլ է տալիս պայքարը, քանի որ սրա արդյունքում Չինաստանը և Ռուսաստանը դարձան աշխարհաքաղաքական խաղացողներ, որոնք իրենց խնդիրներն են փորձում լուծել տարածաշրջանում: Այսինքն՝ Ռուսաստանը դարձավ գեոպոլիտիկ խաղացող, ինչպիսին վերջին անգամ տեսել էինք վրացական պատերազմի ժամանակ. Ռուսաստանի շնորհիվ շուրջ 800 սիրիական բնակավայր միացավ հրադադարի պայմանագրին:

Ի դեպ, դարձյալ ռուսական գործոնը դեր խաղաց, որ ԱՄՆ պետքարտուղար Քերին դեմ չէ Ասադի մասնակցությանն առաջիկա ընտրություններին: Այսինքն՝ Ռուսաստանը ստիպեց հարգել սիրիական պետության գոյությունը, իսկ առանց Ասադի պետություն չկա:

–Ռուս-թուրքական հարաբերությունների վատթարացումից հետո Ռուսաստանն անընդհատ պնդում էր, թե Թուրքիան նավթային գործարքի մեջ է ԻՊ-ի հետ, որ վերջինի գողացած նավթը Թուրքիայի միջոցով է հասնում Եվրոպա, բայց մերձեցումից հետո մի տեսակ մոռացավ այս մասին:

-Ռուսական ներկա իշխանությունները շատ քիչ բան են մոռանում, բայց փորձում են ոչ մի բան անհակադարձելի չանել՝ հասկանալով, որ բազմակենտրոն պատերազմ է գնում, որտեղ պետք է բավական ճկուն լինել: Չեմ կարծում, որ մոռացել են:

–Հոկտեմբերի 14-ին Երևանում ՀԱՊԿ անդամ պետությունների ղեկավարները Հավաքական անվտանգության խորհրդի (ՀԱԽ) նստաշրջանում կընտրեն ՀԱՊԿ նոր գլխավոր քարտուղար, որը դառնալու է Հայաստանի ներկայացուցիչը: Սա մեզ ի՞նչ է տալու, երբ դարձյալ պետք է առաջնորդվել ընդունված կանոնադրությամբ:

-Իրականության մեջ ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղարը կատարում է անդամ-պետությունների կամքը, բայց Հայաստանի ներկայացուցչի ընտրվելու փաստը հոգեբանական և տեղեկատվական ազդեցություն է ունենալու մեր որոշ հարևանների վրա: Միայն այդ գործոնը հաշվի առնելով սա դրական եմ գնահատում:

–Ռուսաստանը դեռ մեծ ցանկություն ունի՞ Ադրբեջանին տեսնել ԵԱՏՄ-ի կազմում:

-Ինձ թվում է, որ դեմ չի, որովհետև դրանով Ռուսաստանը կփորձի իր ազդեցության տակ պահել Ադրբեջանին: Ավելին, 19-րդ դարից ռուսական կայսրությունն այդ տարածքները միշտ իր վերահսկողության տակ է պահել, նույնը ԽՍՀՄ-ի ժամանակ: Երկրորդ՝ նման գաղափարները նրանք չեն բացառում՝ հաշվի առնելով նաև ՌԴ-ում ադրբեջանական լոբբինգը:

–Այսինքն՝ մեր ռազմավարական դաշնակցին բացարձակ չի հետաքրքրում մեր շահն այս դեպքում:

 -Խոշոր պետությունները միշտ պատրաստ են իրենց շահի համար զիջել ամեն բան: Նույնն ԱՄՆ-ի դեպքում է. Իսրայելը թվում է թե հարազատ դաշնակիցն է, բայց Իրանի հետ միջուկային պայմանագիր կնքեց, պատժամիջոցները հանեց: Բայց դատելով այն քայլերից, որն անում է Ռուսաստանը Սիրիայում և Հայաստանում, երբ մեզ «Իսկանդեր» տվեցին, հասկանում ենք, որ նրանց համար Ադրբեջանը, ի վերջո, կորած տեղ է, քանի Ադրբեջանը գտնվում է Թուրքիայի ազդեցության տակ: Այսինքն՝ Ռուսաստանը փորձում է միատարր դաշինք ունենալ:

Մարիամ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆ