Հառաչանք

Նպատակիս հասնիմ միայն,
Թող զիս հանեն կախաղան,
Կախաղանէն խեղդուկ ձայնով,
Պիտի գոչեմ, ա՜խ Հայաստան։

Ա՜խ Հայաստան, սիրտս ու հոգիս,
Քեզ նուիրեմ ընդունէ,
Թէ կարելի, թող ես մեռնեմ,
Հայրենիքս դուն ապրէ։

Անոր սիրոյն բանտն ալ դրուիմ,
Պալատ է ան ինձ համար,
Ձեռքերս, ոտքերս շղթայ զարնեն,
Երջանկութիւն է ինձ համար։

Թէ մինչեւ իսկ աքսորուիմ ալ,
Թափառական ընէ զիս բախտ,
Հայաստանի սիրոյն համար,
Փշոտ վայրեր կ՚ըլլան դրախտ։

Ա՜խ Հայաստան, դուն սիրուն մայր,
Մինչ ե՞րբ այսպէս քու որդիք,
Քեզնէ հեռու պիտի հառաչեն,
Երբ դու այստեղ Անտէր մնաս։

Ե՞րբ պիտի գայ իմ թագաւոր,
Որ ես հասնիմ իմ ուխտին,
Դրօշակներ ծածան ծածան,
Ականակուռ թագը գլխին։

Ա՜խ Հայաստան, աչքդ դարձուր,
Քեզ բնտռող որբերուն,
Պէս պէս ցաւօք կը տանջուին,
Դարման եղիր հայ քաջերուն։

Վախման, մեռնիմ ես այս ցաւով,
Ու Իջնեմ սեւ գերեզման,
Գերեզմանէն մեռած ձայնով
Պիտի գոռամ, վա՜խ, Հայաստան։

Կատարում է Հայրիկ ՄՈՒՐԱԴՅԱՆԸ