Աղավնին Նոյան տապանին

Տեսեք աղավնին Նոյան տապանին,
Եկած ու կանգնած ի սար Տավրոսին,
Ավետիս կուտա հայկյա սերունդին,
Թե եկավ գարուն Թորգոմա զարմին:

Մոռցանք հայրենիք, մոռցանք Հայաստան,
Կորուսինք մեր փառքն ու Վասպուրական,
Սիրո, միության դասեր մոռացանք,
Ատելության ձեռք խաղալիք դարձանք:

Երկինք բարկացավ, հայրենիք լացավ,
Մեր ջուրն ու գինին մեզ արյուն դարձավ,
Մաս մը Պարսկաստան, մաս մը Տաճկաստան,
Մնացինք հայեր թշվառ անպաշտպան:

Շուքի պես անցան այս հինգ մեծ դարեր,
Լացին հայրենյաց դաշտեր ու սարեր.
Հերիք է մեզի, հերիք է, հայեր,
Հերիք մեր բաժին արցունք ու ավեր:

Արթնացեք, հայեր, քաջաց զավակներ,
Առեք միության տեգ ու նիզակներ.
Շուտով կազմեցեք սիրո խմբակներ,
Հագեք քաջության զեն ու զրահներ:

Կատարում է Հայրիկ ՄՈՒՐԱԴՅԱՆԸ