Սիրելիս

Գիտեմ սիրում ես ինձ ու լալիս ես թաքուն, սիրելի՛ս,
Հեռո՜ւ, հեռվում,
Ավաղ նրա գրկում, բայց դեռ ինձ ես գրկում, սիրելի՛ս,
Ինչո՜ւ, ասա՛, ինչու,
Թե երգում ես տխուր, ես եմ գալիս քեզ հյուր, սիրելի՛ս,
Հեռո՜ւ, հեռվից,
Միայն երազ երգով, ա՜խ, երազի տեսետքով, սիրելի՛ս,
Ինչո՜ւ, ասա՛, ինչու:

Գիշերը երկար է առանց քեզ,
Իմ սերը տկար է առանց քեզ,
Վառ սերդ, վարսերդ,
Աչերդ, կանչերդ
Այրում են ինձ, մարում հոգիս…
Չէ որ քո աչերը, չէ որ քո կանչերը, սիրելի՛ս,
Հեռո՜ւ, հեռվից,
Ինձ մոլոր կանչում են, ինձ անլուր տանջում են, սիրելի՛ս,
Ինչո՜ւ, ասա՛, ինչու:

Ինչո՞ւ սերը թաքուն մեր սրտում ենք պահում, սիրելի՛ս,
Հեռու՜, հեռվում,
Ինչո՞ւ ուրիշի հետ քո բախտին ես դավում, սիրելի՛ս,
Ինչո՜ւ, ասա՛, ինչու,
Հիշիր քո երդումը, երբ հովը երգում էր, սիրելի՛ս,
Հեռո՜ւ, հեռվում,
Հիշիր իմ համբույրը, որ սրտի արյունն էր, սիրելի՛ս,
Ինչո՜ւ, ասա՛, ինչու:

Աշխարհը դատարկ է առանց քեզ,
Կյանքը չար կատակ է առանց քեզ,
Իմ սերը մորմոք է,
Իմ երգը բողոք է,
Այրող կրակ, մարող կրակ…
Ինչո՞ւ կյանքը այդպես մեզ բաժանեց, տարավ, սիրելի՛ս,
Հեռո՜ւ, հեռու,
Ու մեր այրող սիրո երկինքն էլ է ծարավ, սիրելի՛ս,
Ինչո՜ւ, ասա՛, ինչու,
Ինչու, ինչո՜ւ…

Խոսք՝ Ստեփան Վարդանյանի
Երաժշտություն՝ Արմեն Մանդակունյանի