Քանի վուր ջան իմ

Քանի վուր ջան իմ, յա՛ր, քի ղուրբան իմ. աբա ի՞նչ անիմ,
Արտասունք անիմ, շատ հոգոց հանիմ, – յա՛ր, ղադետ տանիմ:
Ասիր. «ջեյրան իմ». թուղ քի սե՛յր անիմ. յա՛ր մըտիկ անիմ:
Մո՛ւթ բախչեն նազով, քիզ գովիմ սազով, յա՛ր, իլթիմազով:

Մազիրըդ դաստա, պըռոշըդ փըստա, հեյրանի վախտ է.
Եկ գնանք չոլըն, վուր հասնինք գոլըն, ջեյրանի վախտ է:
Բըլբուլըն վարդին, վարթըն՝ բաղաթին. սեյրանի վախտ է.
Մո՛ւթ բախչեն նազով, քիզ գովիմ սազով, յա՛ր, իլթիմազով:

Շուռ գանք հանդամով. յիրգնային նամով, թուփըն բացվիլ է.
Խաղ կանչինք հանգով, լալեքն ռանգով, վարդըն բացվիլ է.
Սուսան սըմբուլով, ղարիբ բըլբուլով, բաղըն լցըվիլ է.
Մո՛ւթ բախչեն նազով, քիզ գովիմ սազով, յա՛ր, իլթիմազով:

Պատվական շինած, նըման նըմանած, Լեյլու դիդարին.
Յա՛ր, ուշքըս գընաց, մազիրըդ մընաց վրա մուհաջարին:
Բաղըն զարդարած, բլըբուլըն քընած, վարդի սաջարին. –
Մո՛ւթ բախչեն նազով, քիզ գովիմ սազով, յա՛ր, իլթիմազով:

Հաքիլ իս ատլաս, թուրլու զարդ ու խաս՝ սալբու դալ բովուն.
Ձեռիդ ունիս թաս, լըցնիս ու ինձ տաս, ղուրբան իմ քովուն:
Թաք դուն բախչեն գաս՝ անիս մասնե մաս քու Սայաթ-Նովուն:
Մո՛ւթ բախչեն նազով, քիզ գովիմ սազով, յա՛ր, իլթիմազով:

ՍԱՅԱԹ-ՆՈՎԱ