Շնորհակալ եմ, որ կողքիս ես

Այնպես կուզեի գաղտնի պահել,
Սերս գիշերվա մթով քողարկել,
Բայց աստղերի մեջ արև թաքցնել
Անկարող եմ ես․․․
Երջանկությունը քո սիրո թևով
Հոգուս է փարվել, ու, եթե իմանայիր,
Թե որքան եմ քեզ սիրում,
Որ կեսգիշերն անգամ
Ինձ համար կեսօր է թվում․․․
Աշունը՝ ծաղկած գարուն,
Ձմռան սառնությունը՝
Արևի շողի վերածվում,
Երբ ամեն անգամ նայում եմ
Աչքերիդ խորունկ ու քեզ
Ին գիրկն առնում․․․
Սերս թաքցնել անկարող եմ
Եվ չեմ էլ ուզում, քանզի հիմա
Բառերն եմ ակամա
Քո ականջին շշնջում՝
Սիրում եմ ու կարոտում,
Երբ մեկ վարկյան է անգամ
Մեզ իրարից բաժանում․․․
Չգիտեմ անգամ ինչպես
Քո մեծ սիրո համար,
Շնորհակալ լինել․․․
Գիտեմ՝ բառերով չես ասի,
Բայց եթե անգամ փորձեմ,
Պիտի անվերջ կրկնեմ՝
Միակ ու անբիծ քո սիրուց
Կյանքիս ամեն ակնթարթը
Այնպես թանկ է դարձել,
Եվ այս մեծ ու անսահման
Երջանկության համար
Շնորհակալ եմ, որ կողքիս ես,
Շնորհակալ եմ․․․

Արմեն ՄԽԵՅԱՆ