Փաթիլների տակ

Փաթիլներն անիվ թիթեռների պես
Հանդարտ խաղալով իջնում են գետին,
Ճերմակ են հագել պուրակ ու պարտեզ,
Անտառ, այգեստան ու մարգագետին:

Մի փունջ մանուկներ ձյունապատ բակում
Խաղում են, սղղում, վազվզում զվարթ,
Նրանց աչքերը հուր են արձակում,
Այտերին՝ կարմիր նորափթիթ վարդ:

Զուգված սենյակից կանչում է, խնդրում
Ջերմ բոցկլտացով վառարանը տաք,
Բայց մանուկները խաղում են, խնդում
Ձյունի գեղեցիկ փաթիլների տակ:

ՍԱՐՄԵՆ