Աղոթք․ Երեկոյի ժամի

ՍԱՂՄՈՍ ՃԼԹ

Ապրեցո՛ զիս, Տէր, ի մարդոյ չարէ, յառնէ անիրաւէ փրկեա՛ զիս: Խորհեցան զանօրէնութիւն ի սիրտս իւրեանց, զօր ամենայն պատրաստեցան ի պատերազմ: Սրեցին զլեզուս իւրեանց որպէս զօձի, եւ թոյնք իժից ի ներքոյ շրթանց նոցա: Պահեա՛ զիս, Տէր, ի ձեռաց մեղաւորի, եւ ի մարդոյ չարէ փրկեա զիս: Խորհեցան խափանել զգնացս իմ, թաքուցին ամբարտաւանք որոգայթ ինձ: Լարս ձգեցին որոգայթ ոտից իմոց, շուրջ զշաւղօք իմովք եդին ինձ զգայթակղութիւն: Ասացի` Տէր Աստուած իմ ես դու, ունկն դիր, Տէր, ձայնի աղօթից իմոց: Տէր, Տէր զօրութիւն փրկութեան իմոյ. հովանի գլխոյ իմոյ յաւուր պատերազմի: Մի՛ մատներ զիս, Տէ՛ր, ի ցանկութիւն մեղաւորաց՝ ոյք խորհեցան վասն իմ, մի՛ ընդ վայր հարկաներ զիս:

Զի մի՛ երբէք բարձրասցին, եւ խորհուրդք նոցա մի՛ կատարեսցին. վախճան կատարածի նոցա` վաստակ շրթանց իւրեանց ծածկեսցէ զնոսա: Արկցես ի վերայ նոցա զկայծակունս հրոյ, եւ կործանեսցես զնոսա. ի տառապանաց մի՛ կարասցեն կեալ: Մարդոյ լեզուանւոյ մի՛ յաջողեսցի ի վերայ երկրի, զայր մեղաւոր չարիք իւր որսասցեն ի կորուստ: Ծանեայ զի առնես, Տէր, դատաստան աղքատի եւ իրաւունս տնանկի: Արդարք գոհասցին զանուանէ քումմէ, բնակեսցեն ուղիղք առաջի երեսաց քոց: Տէր, կարդացի առ քեզ եւ լո՛ւր ինձ, նայեա՛ ի ձայն աղօթից իմոց ի կարդալ իմում առ քեզ: Ուղիղ եղիցին աղօթք իմ որպէս խունկ առաջի քո, Տէ՛ր, համբարձումն ձեռաց իմոց պատարագ երեկոյի: Դի՛ր, Տէր, պահապան բերանոյ իմոյ եւ դուռն ամուր շրթանց իմոց, զի մի՛ խոտորեսցի սիրտ իմ բանիւ չարութեան: Ի պատճառել զպատճառս մեղաց ընդ մարդս, որ գործեն զանօրէնութիւն. եւ ո՛չ եղէց կցորդ ընտրելոց նոցա: Խրատեսցէ զիս արդարն ողորմութեամբ՝ եւ յանդիման արասցէ. իւղ մեղաւորի մի՛ օծցէ զգլուխ իմ, եւ աղօթք իմ ի կամս նորա: Արգելան մերձ առ վիմին դատաւորք նոցա. լուիցեն բանից իմոց՝ եւ քաղցրասցին: Որպէս թանձրութիւն հողոյ զի սփռեալ է ի վերայ երկրի. ցրուեսցին ոսկերք նորա մերձ ի դժոխս: Առ քեզ Տէր, Տէր, են աչք իմ, ի քեզ յուսացայ, Տէր, մի՛ հաներ զհոգի յինէն: Պահեա՛ զիս յորոգայթէ որ թաքուցաւ ինձ, ի գայթակղութենէ գործողին զանօրէնութիւն: Անկցին ի ցանցս նորա մեղաւորք, միայն եմ ես մինչեւ անցից: Ձայնիւ իմով ես առ Տէր կարդացի, ձայնիւ իմով զՏէր աղաչեցի: Սփռեցից առաջի Տեառն զաղօթս իմ, եւ զնեղութիւնս իմ առաջի նորա պատմեցից: Ի նուաղել յինէն հոգւոյ իմոյ, դու, Տէր, ծանեար զշաւիղս իմ, ի ճանապարհ յոր եւ գնայի` թաքուցաւ ինձ որոգայթ: Հայէի յաջմէ եւ տեսանէի, եւ ո՛չ ոք էր որ ճանաչէր զիս, կորեաւ յինէն փախուստ իմ եւ ո՛չ գտաւ խնդրող անձին իմոյ: Աղաղակեցի առ քեզ, Տէր, եւ ասացի, դու ես յոյս եւ բաժին իմ յերկրին կենդանեաց: Նայեա, Տէր, յաղօթս իմ, զի ես խոնարհ եղէ յոյժ. ապրեցո՛ զիս ի հալածչաց իմոց, զի հզօր եղեն քան զիս: Տէր, հա՛ն ի բանտէ զանձն իմ, գոհանամ զանուանէ քումմէ: Եւ քեզ սպասեն արդարք, մինչեւ հատուսցես: Փառք Հօր եւ Որդւոյ եւ Հոգւոյն Սրբոյ: Այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. Ամէն:

Աղբյուր՝ ԱՂՈԹԱՐԱՆ