Պարույր Սևակ․ Ութնյակներ

***
Մեղուն ինքն էլ չգիտե,
Թե խայթելիս կսատկի:
Ցողունն ինքն էլ չգիտե,
Որ կթոշնի` թե ծաղկի:
Դու, որ մարդ ես` ոչ մեղու,
Ոչ էլ ցողուն մի անշունչ,
Ամեն «սխալ» մի՛ ձաղկիր,
Ամեն «սխալ» մի՛ շտկիր:

***
Լինում է այսպես էլ կյանքում.
Իրավ են միշտ իրենց կարծում
Եվ այնպես պատժում են դաժան,
Երբ թեթև զանցանք ես գործում-
Այնքա՛ն խիստ և այնքա՜ն դաժան,
Որ, գիտե՞ք, մեզ պատիժ տալով`
Շատ թեթև զանցանքի դիմաց
Շատ ծանր հանցանք են գործում:

***
Եթե անգամ այնպես փայլես, ոնց ամենքը,
Քեզ չե՜ն տեսնի,- ի՞նչ իմանաս:
Եթե անգամ այնպես քայլես, ոնց ամենքը,
Տեղ չե՜ս հասնի,- ի՞նչ իմանաս:
Տե՛ս, շատերը չեղած գարուց
Բերք են վերցնում մեկին հազար,
Իսկ քո ոսկի ցորենից էլ` մեկ էլ տեսար`
Փո՜ւշ կբուսնի,- ի՞նչ իմանաս:

***
Մեր տունը մեկ չէ,
Մեր հալը մեկ է,
Գնալը` տարբեր,
Բայց գալը մեկ է:
Թող որ ծիծաղով
Տարբերվենք մեկ-մեկ,
Ի՜նչ տարբերություն –
Մեր լալը մեկ է:ո