Գռեհկություն է հանգուցյալի հարազատին մորգի ճանապարհը ցույց տալը

Եթե մեր լրագրողները պահպանեին չգրված կանոնն ու կառավարության որոշ անդամներին 100 օր հարցեր չտային, ապա թերևս մենք փոքր ինչ ուշ իմանայինք, որ մեր առողջապահության նորանշանակ նախարար Լևոն Ալթունյանն օժտված է յուրահատուկ ցինիզմով ու գռեհկությամբ:

Չգիտեմ Սինգապուրում առողջապահության ոլորտի պատասխանատուներն ինչպես են արտահայտվում հանգուցյալների հասցեին, բայց մեզ մոտ ընդունված է մահացած մարդկանց մասին խոսելիս ցուցաբերել բացառիկ հարգանք ու բառերն ընտրել այնպիսի խնամքով, որ նույնիսկ մեկ անզգույշ արտահայտությամբ չվիրավորեն հանգուցյալի հիշատակը:

Այսօր ազգային ժողովում մահացած ծննդկաններին վերաբերող հարցերին, նորաթուխ նախարարը տվել է հետևյալ պատասխանը. «Ես մեկ-երկու մահացած ծննդկանի դեպքով չեմ զբաղվում, դրանով զբաղվում են դատական մարմինները: Իմ համակարգը ամբողջ համակարգն է, ոչ թե մեկ-երկու բողոքավոր ծննդկանի բարեկամները։ Հասկացեք դա վերջապես: Մահվան դեպքում զբաղվում է դատավորը, մորգը…»:

Նախ ինչու՞ է նորաթուխն իրեն երևակայել, իբր լրագրողները ավելի վատ են հասկանում, քան ինքը ու որոշել է մեծամիտ տոնով խրատներ տալ: Բացի այդ, ցանկացած ողջամիտ մարդ գիտի, որ ամբողջական համակարգ չի լինում առանձին դեպքերից անկախ ու առանձին դեպքերի հանրագումարն էլ կազմում է ամբողջական համակարգը: Հետևաբար եթե առողջապահական համակարգում գրանցվում են ծննդկանների մահվան դեպքեր, նշանակում է, որ համակարգում ինչ որ բան այն չէ: Դա խոսում է մարդու ոչ բանիմացության ու տգիտության մասին: Իսկ ինչ վերաբերվում է մահացածների հարազատներին բողոքավոր անվանելուն կամ նրանց մորգի ճանապարը ցույց տալուն, դա արդեն տարրական անդաստիարակության հետևանք է:

Սակայն պարզվում է այս նախարարը սովորություն ունի ցինիզմով ու գռեհկությամբ արտահայտվել նաև ողջ մարդկանց հասցեին: Լրագրողների հաջորդ հարցին, որը վերաբերվում էր իր 8 խորհրդական ունենալու հանգամանքին, նա տվել է հետևյալ պատասխանը. «Ես այսօր կհաշվեմ դրանք եւ մենք կանդրադառնանք դրան մեր մյուս հանդիպմանը»:

Ասում են՝ յուրաքանչյուր մարդ իր չստացված մանկությունն ու պատանեկության տարիների վիրավորանքները տեղափոխում է իր հետ հասուն տարիք ու այնպես ինչպես իր հետ վարվել են երիտասարդ օրերին, նույնը նա հակադարձնում է այլոց առաջին իսկ հնարավորության դեպքում: Եթե մարդն այսօր իր խորհրդականներին անվանում է դրանք, ապա ենթադրվում է, որ իրեն ժամանակին վերաբերվել են ինչպես առարկայի:

Արմեն ՄԱՐՏՈՒՆԻ