«Թռչկան» քաղաքացիական նախաձեռնություն անդամներից մեկն ահազանգում է Տավուշի մարզում ապօրինի անտառահատումների վերաբերյալ, որոնք նրա նկարագրությամբ տեղի են ունենում Իջևանի արգելավայրի և նրան հարակից տարածքներում: Ակտիվիստ Գոռ Հովհաննիսյանը բաց նամակով դիմել է Բնապահպանության նախարարությանը, որտեղ մասնավորապես ասվում է.
«Հարգելի բնապահպանության նախարարություն, ձեզ գրում է ձեր աչալուրջ հսկողության տակ գտնվող ՀՀ բնության սիրահար Գոռ Հովհաննիսյանը:
Հաշվի առնելով Դիլիջանի և Իջևանի մեր ընկերների կողմից ապօրինի անտառահատումների մասին վերջերս բազմաթիվ անգամ հնչեցված ահազանգերը’ որոշեցինք ինքներս այցելել այնտեղ’ ամեն ինչ մեր աչքով տեսնելու համար:
Քայլել սկսեցինք Հաղարծինից, որտեղ որոշ տեղերում անտառների աղտոտվածությունը հոլլիվուդյան սարսափ ֆիլմերի սցենար է հիշեցնում: Սակայն ձեր հսկողության արդյունքները ավելի պարզ դարձան, երբ երկրորդ օրը հասանք Իջևան լեռան և Հովք լեռան ստորոտին գտնվող անտառներին: Այնտեղ անտառը գրեթե ամբողջովին վերացած էր: Հուսով եմ, որ պետական այրերը այնքան անմիտ չեն գտնվել, որ հենց իրենք թույլ տան կուսական անտառների սրտում անտառահատում իրականացնել: Բայց դե դա դեռ ոչինչ: Երբ քայլեցինք դեպի ավելի խորքերը, որտեղ մի պահ վախեցանք անգամ դեմ առ դեմ հանդիպել վայրի արջին, հանդիպեցինք ծանր տեխնիկայի’ УРАЛ, трактор, УАЗ և բոլորը առանց պետհամարանիշների: Երևի արդեն գուշակեցիք թե նրանք ինչ էին անում’ անտառն էին ուտում, որը դուք ամենայն պատասխանատվությամբ պահպանում եք և այդ չարքաշ աշխատանքի համար մեր վճարած հարկերից աշխատավարձ եք ստանում:
Խնդրեցինք և հետո պահանջեցինք փաստաթղթերը: Չստացանք: Հետո սկսեցինք այդ ամենը նկարահանել և մեր ձեռքից վերձրեցին նկարահանող սարքը, ջնջեցին ամեն ինչ և նոր միայն վերադարձրեցին: Իմիջիայլոց բոլոր բարի խոսքերը, որոնք մենք հրաժեշտի պահին ասեցինք միմյանց, երևի առաջին հերթին ուղղենք այն բարի և ուրիշ իմաստով բնասեր մարդկանց, ովքեր աշխատանքի վայրում խորը քուն են մտնում կամ ամենայն հավանականությամբ նույնիսկ մասնաբաժին ունեն վաճառվող փայտի եկամտից:
Երրորդ օրը հասանք Օկոն բնակավայր: Կներեք, որ տեղանուններ եմ տալիս, որոնց մասին երևի միայն լսել եք: Այնտեղից արդեն սկսվեց լսելի դառնալ ամեն կողմից հնչող էլեկտրական սղոցների կատարյալ սիմֆոնիան: Համոզված եմ, որ այդ երաժշտության դիրիժորին նույնպես լավ եք ճանաչում, հակառակ դեպքում այն այդքան բարձր և համարձակ չէր լսվի նույնիսկ բոլորիս (իհարկե ոչ ձեր) կողմից սիրելի հանգստավայր Լաստիվերի մերձակա անտառներում:
Էլ ինչ գլուխներդ ցավացնեմ, երևի արդեն իմ նման մարդիկ անիմաստ շատ են ցավեցրել: Կարճ ասած ուզում եմ իմ խորին երախտիքս հայտնել ձեզ’ բոլոր-բոլոր-բոլորին աշխատանքը հիասքանչ կատարելու համար»:
